Sinopsis:

NED/ “Een satirische interpretatie van het Volkseenheidsproces van president Salvador Allende, voorafgaand aan de militaire staatsgreep van 1973.”

In 1973 had Raúl Ruiz de filmopnamen van “El realismo socialista” net voltooid, toen Pinochet in Chili een militaire staatsgreep pleegde. Ruiz moest zijn land ontvluchten en kon de montage van zijn hybride docufictie nooit afmaken. Cameraman Jorge Müller Silva verdween na de staatsgreep, en wordt tot op de dag van vandaag vermist.

In 2016 werden de beelden teruggevonden op Duke University in het Amerikaanse Durham, en in 2020 dook aanvullend materiaal op in het Koninklijk Belgisch Filmarchief Cinematek. Filmmaker-editor Valeria Sarmiento, Ruiz’ weduwe, wist dit belangrijke filmische erfgoed te redden, te restaureren en tot een film te monteren.
Met “El realismo socialista” maakte Ruiz een politieke satire over de linkse alliantie Unidad Popular van de socialistische president Allende. In een reeks korte verhalen kruisen twee werelden binnen die alliantie elkaar: die van de arbeiders en die van een groep hoogopgeleide linkse aanhangers. Die laatsten willen dat intellectuelen uit hun ivoren toren komen en dat alle Chilenen gedichten gaan schrijven – hoewel bij de poëziemiddag niemand komt opdagen. De twee gescheiden werelden botsen uiteindelijk op gewelddadige wijze met elkaar in dit sardonische verslag van een turbulent politiek klimaat.

FRA/ «Une interprétation satirique du processus de l’Unité populaire du président Salvador Allende, avant le coup d’État militaire de 1973 au Chili.»

En 1973, Raúl Ruiz venait de terminer le tournage de “El realismo socialista” lorsque le coup d’État militaire a fait fuir Ruiz sans jamais terminer le montage de son film hybride. Le caméraman Jorge Müller Silva a été arrêté et reste introuvable à ce jour.

En 2016, des images ont été retrouvées à l’université Duke de Durham, aux États-Unis, et d’autres documents ont fait surface à la Cinémathèque royale de Belgique (Cinematek) en 2020. La réalisatrice et monteuse Valeria Sarmiento, veuve de Ruiz, a réussi à sauver, restaurer et monter cet important patrimoine cinématographique pour en faire un film.

Avec “El realismo socialista”, Ruiz a réalisé une satire politique. Dans une série de chroniques, deux mondes se croisent au sein de l’alliance de la gauche : celui des travailleurs et celui d’un groupe de gauchistes très instruits. Ces derniers souhaitent que les intellectuels sortent de leur tour d’ivoire et que tous les Chiliens se mettent à écrire de la poésie – bien que personne ne se présente à l’après-midi poésie. Les deux mondes séparés finissent par s’affronter violemment dans ce récit sardonique d’un climat politique turbulent.

ESP/ Una lectura satírica del proceso de la Unidad Popular del presidente Salvador Allende, previa al golpe cívico militar de 1973 en Chile.

La película es un relato coral, donde se van encadenando distintos mundos. Por un lado, el de los obreros y el lumpen, con el personaje Lucho a la cabeza, y por otro, el de un grupo de intelectuales partidarios de la Unidad Popular, que se agrupan en un frente poético, más representantes de la pequeña burguesía. En determinado momento, estos personajes se cruzan en una aparente amistad que termina en escenas de mucha violencia, que producen una lectura satírica de la época.